Lee Jeffries, oorspronkelijk afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk, woont in Manchester en reist voortdurend door de grote westerse steden om de bewoners van de straten te ontmoeten wiens waardigheid hij wil onthullen. Ooit was hij accountant, maar tijdens de London marathon in 2008 kruiste hij zijn pad met een jonge vrouw die in haar slaapzak in de buurt van Leicester Square zat. Zijn perceptie van dakloosheid is verbrijzeld en Lee Jeffries kan het niet helpen haar te fotograferen. Deze formidabele ontmoeting markeert het begin van zijn artistieke en sociale benadering: daklozen worden zijn belangrijkste en unieke onderwerpen. De humanistische fotograaf legt uit dat elk beeld het resultaat is van een lange discussie met elk van hen, een bevoorrecht moment waarop hij een verbinding tot stand brengt die vooral in hun ogen voelbaar is. "De emotie zit in de ogen", zegt Lee Jeffries, wiens majestueuze zwart-witportretten geld inzamelen om te helpen en te getuigen van de moeilijke levensomstandigheden van deze geïsoleerde mensen, vergeten en beschadigd door een leven vol lijden.