AURELIEN VILLETTE

De dichter van overblijfselen

"Architectuur is bepalend voor heel ons leven: onze levenswijze, onze overtuiging, onze cultuur ‒ van de geboorte tot aan de dood. En daarna. Elke dag sta ik versteld van de variëteit die ik aantref."

AURELIEN VILLETTE

Interview

Waarop bent u het meest trots in uw artistieke carrière?

Moeilijke vraag. Jezelf tonen in je werk is behoorlijk complex. Je creëert iets op basis van je eigen verlangens en persoonlijkheid, je put uit je intieme leven. Dus misschien ben ik tegenwoordig wel het meest trots dat ik mijn ideeën beter kan uiten, want ik ben niet zo sterk in het neerzetten van mezelf.

Hoe zou u uw artistieke techniek omschrijven?

Ik probeer de reeks kleuren die beschikbaar zijn in een bepaalde scène weer te geven. Ik wil getuigen van wat ik zie, de ware aard naar voren brengen, kleurverschuivingen tonen die door tijd, mens en natuur veroorzaakt zijn. Zonder het licht te vergeten natuurlijk. Dit picturale aspect is ook een verwijzing naar de romantische beweging.

Kunt u wat meer vertellen over het creatieve proces: het scouten van locaties, de reizen die u maakt, de beste tijd om te fotograferen, hoe u de nacht doorbrengt op locatie ...

Het verlangen om te reizen weerspiegelt mijn dromen en de omzwervingen die ik in mijn leven heb gemaakt — en die ik via mijn foto's probeer over te brengen. Soms lijkt de plaats niet echt, net zoals ik het tijdens mijn reis heb ervaren. Ik stop mijn creatieve energie in het verbinden van de werkelijkheid met wat misschien onwerkelijk is. Zoals ik het omschrijf bij ‘Spirit of Place’: het interieur en de omgeving van een plek zijn even belangrijk. Tegenwoordig probeer ik mij de ruimte toe te eigenen voor de duur van mijn bezoek. Ik hou van het idee van een doortocht, een overgang, een verplaatsing, omdat net als de tijd niets onveranderlijk is. Ik bivakkeer vaak ter plaatse, want de dageraad en de schemering zijn de beste momenten om opnames te maken. Door de hele dag buiten door te brengen, ervaar ik de verschillende overgangen van de dag beter.

Kunt u ons meer vertellen over de ingezonden foto's? (deze met de tenten) Dienen ze om een specifieke emotie vast te leggen?

Ik begon lang geleden al aan deze foto's – in 2011 geloof ik, tien jaar geleden dus. Mijn soms esthetische foto's van tenten getuigen van momenten die in de loop der jaren een steeds belangrijker plaats zijn gaan innemen in mijn leven. Elke nacht is anders: een gesluierde hemel, een maanloze sterrenhemel, de lichten van de stad ... Dus als de tijd en de omgeving het mogelijk maken, bewaar ik een herinnering aan hoe het was op de plaatsen die ik bezocht heb.

Kunt u wat meer vertellen over ‘Arche végétale II France’ en ‘Arche végétale III Italie’ (Waar zijn de foto’s genomen? Waarom daar? Hebt u een anekdote over de plaats?)

De architectuur heeft serres altijd als esthetisch aantrekkelijk beschouwd en de fotografie dus ook. De wanden moeten doorschijnend zijn om het juiste microklimaat te creëren en dat schept ook een bijzondere sfeer en een dialoog tussen binnen en buiten – en dat is precies de kern van mijn benadering van de geest van een plek. Statige wintertuinen zijn vaak voorzien van opmerkelijke architectonische motieven met veel glas- en ijzerwerk. En ik ben ook nog eens gefascineerd door vegetatie die ooit door de mens werd gecontroleerd, maar vervolgens onbeheerst is gaan groeien. Een dualiteit die naar mijn mening vervat zit in serres.

Uw favoriete foto bij YellowKorner?

Ik weet niet of ik er een specifieke foto uit kan pikken, maar ik kende het werk van Christophe Jacrot vroeger al en ik hou ontzettend van zijn meteorologische sfeerschepping.

Uw toekomstige projecten?

Mijn plannen voor verre reizen heb ik in de huidige context allemaal moeten uitstellen. Ik ben dus op zoek naar atypische plekken in Europa waar ik kan herbronnen en die toch volledig in lijn zijn met mijn aanpak.

... Lees verder Less minder