LP PROVOST

Waarom fotografie?

Ik had geen vaardigheden in tekenen of schilderen op canvas, dus om mijn artistieke kant te vervullen, koos ik voor fotografie. Mijn vader was een amateurfotograaf en leerde mij vanaf mijn kindertijd de basisprincipes van fotografie en doka-druktechnieken. De magie van het zien verschijnen van een beeld op papier fascineerde mij diep. In de loop van de tijd is de passie alleen maar gegroeid en blijf ik mijn fotografische stijl leren en perfectioneren.

Jouw inspiratie, vooral artistiek?

Het werk van Julia Anna Gospodarou heeft mij enorm beïnvloed met haar beheersing van het licht en haar originele composities.

Wat kenmerkt jouw schrijven?

Ik hou erg van eenvoud, een interessant detail, een doordacht lichtspel, de architectuurfoto moet eenvoudig blijven en tegelijkertijd het hoofdonderwerp benadrukken.

Een bijzonderheid qua techniek?

Al mijn beeldverwerking gebeurt met Photoshop en kost me gemiddeld zo'n tien uur werk. Ik hou ervan om licht te manipuleren door alle belangrijke elementen van de afbeelding te selecteren.

Een anekdote om ons te vertellen?

Een aantal jaren geleden maakte ik een reis naar Polen, waar ik in een klein hotel in Krakau verbleef. De veiligheid van de plaats leek mij twijfelachtig. De eerste ochtend, terwijl ik onder de douche stond, werden mijn horloge, mijn portemonnee en mijn cd-speler gestolen. Gelukkig heeft de dief mijn cameratas op de rand van het bed niet opgemerkt, met daarin $8.000 aan apparatuur! Ik had geluk met mijn ongeluk, mijn horloge was bijna niets waard en ik had maar $ 5 in mijn portemonnee. De rest van de reis verliep voorspoedig, ik had de gelegenheid om Auschwitz te bezoeken, wat tot op de dag van vandaag nog steeds in mijn dierbaarste herinneringen staat.

De foto die je graag had gemaakt?

De foto van het winnende doelpunt van Paul Henderson tijdens de Century Series tussen Rusland en Canada in 1972. Ook al ben ik geen sportfotograaf en ben ik niet geboren in 1972, voor een Canadees die van hockey houdt, blijft het een historisch moment in de geschiedenis van ons land.

Je laatste beloning/trots?

Ik had het geluk Canada te vertegenwoordigen bij de WPC Awards in 2021 en won een zilveren medaille, waardoor we als derde overall konden eindigen. Fotografie is voor mij een persoonlijk en individueel proces. Deze ervaring mogen delen met een groep Canadese fotografen van dit kaliber blijft een onvergetelijke ervaring.

Je volgende projecten?

Een boek of een opening.

Jouw slogan?

Mijn beste foto is degene die ik nog niet heb gemaakt!

Jouw YK-favorieten?

De kwaliteit van de YK-fotografen is indrukwekkend en deel uitmaken van deze grote familie is een bron van trots en inspiratie. Ik hou echt van de portretten van Lee Jeffries, de composities van Andrea Pavan, de landschappen van Alma, het minimalisme van Jefflin en de wintertaferelen van Peter Svoboda om er maar een paar te noemen!