In 1974 ontving George Digalakis een “Nettar” als geschenk van zijn vader. Sinds die dag volgt de camera hem overal. Als arts van beroep zou hij echter tot 2009 moeten wachten voordat hij de vrije tijd vond die nodig was om de werking van de fotografie serieus te bestuderen. Hij volgde online cursussen en werd al snel een ervaren fotograaf. De fotografie bood hem toen de uitweg waar hij naar op zoek was om al zijn creativiteit tot uitdrukking te brengen. George Digalakis, geboren in een land met bijna 6.000 eilanden, onderhoudt een bijzondere relatie met de zee en vervult in elk van zijn werken de rol van canvas waarop zijn onderwerpen tot leven komen. Met zijn foto's wil de Griekse fotograaf geen verhalen vertellen, maar emoties en vooral melancholie overbrengen.