Uw werk is vaak magisch, het lijkt wel een sprookjeswereld. Waar haalt u uw inspiratie vandaan?
Als kind verzon ik altijd dingen, gewoon om me anders te kunnen voelen, onafhankelijk van bijna alles om me heen. Ik ben dus meteen gevallen voor de surrealisten. In mijn foto's voeg ik daar de poëzie en pathos uit mijn Franse jeugd aan toe. Ik word elke dag geïnspireerd door de schoonheid om me heen – en ik kijk ernaar door de ogen van het kind dat ik ben gebleven.
Over wat voor wereld gaat uw serie “A Small World”? Kunt u deze kort even beschrijven?
“A Small World” presenteert landschapsscènes, maar vanuit een teder, ondeugend gezichtspunt. Met deze serie probeer ik de paradox te tonen van de grenzen van onze wereld en onze schijnbaar grenzeloze verbeelding. Het beeld van het landschap is dus geen doel op zich, maar het begin van een proces waarmee ik een dromenrijk introduceer in de alledaagse werkelijkheid.