Glamour

Vassilis Pitoulis en Arthur Hubert-Legrand imponeren met hun kleurencomposities. Het zijn glamoureuze beelden waarin alle aandacht naar de weelderige vormen gaat. Het werk van Vassilis Pitoulis staat dicht bij de wereld van de mode, waar deze fotograaf oorspronkelijk vandaan komt. De lichamen van zijn modellen krijgen alle vrijheid, wat zijn composities een heerlijke lichtheid geeft.

Er zijn duizend-en-een manieren om een ode te brengen aan het vrouwenlichaam. Voor Arthur Hubert-Legrand zoekt magie in ‘discrepantie’: enerzijds het decor van de Parijse daken – hét Franse posterbeeld –, anderzijds modellen uitgedost als playmates. Een uitnodiging tot reizen en zomerse temperaturen? Of urbex in een eigenzinnige setting? Laat u meevoeren naar een plek waar alles orde, schoonheid, luxe, rust en plezier is.

VASSILIS PITOULIS

Vassilis Pitoulis is een in Griekenland geboren fotograaf die zijn jeugd grotendeels doorbracht in het Italiaanse Bologna en werkt in Parijs. Eind jaren ’80 ging hij aan de slag als modefotograaf. Na een ernstig ongeval nam hij wat gas terug en gaf hij zijn carrière een meer artistieke wending.

Hij speelt graag met licht en schaduw en maakt voornamelijk wit-zwart foto’s. Die in kleur zijn eerder uitzonderlijk. Zijn foto’s zijn een ode aan het vrouwelijk ideaal: schoonheid, elegantie en speelsheid.


‘Vrouwen zijn mijn belangrijkste bron van inspiratie. Mijn modellen zijn elegant en knap, maar ook dapper en moedig: er is niets wat ze niet aankunnen!’

ARTHUR HUBERT LEGRAND

Zunächst fühlte sich Arthur Hubert Legrand vom Film angezogen, wendet sich dann jedoch schnell der Fotografie zu. Für ihn scheint diese Kunst instinktiver und entwickelt sich zu einer echten Offenbarung. Seine Kamera begleitet ihn schon zu Beginn seiner Karriere in die Natur der wilden Küste der Bretagne in der Nähe von Nantes und dann anschließend nach Paris, wo er sich im Alter von 28 Jahren niederlässt.

Hier nimmt seine Arbeit eine neue Wendung: Mode- und Aktfotografien, sowie Porträts folgen... der urbane Hintergrund inspiriert ihn ebenso wie die großen Namen, die er bewundert: Lindbergh, Newton, Avedon, Kubrick oder auch Chaplin. Jede seiner Fotoserien zeigt eine dem Künstler eigene Sensibilität, die Frauenkörper auf subtile Art und Weise in Szene setzt.


‘Ik tracht iconische beelden te creëren en hou van eenvoud. De daken van Parijs zijn een uitlaatklep, een soort woestijn waar ik de rust vind om uitzonderlijke vrouwen in beeld te brengen.’