Het vergeten terras
Een plek vol verhalen
Een reis door de tijd via Historische plaatsen met François Beaurin en Francis Meslet. Een privé-rondleiding in de sfeer van een post-apocalyptisch Cinema Paradiso door lege zalen zonder acteurs of publiek.
In theaterzalen en operagebouwen krioelt het van mensen en voorstellingen. In dit geval ontbreekt echter elk spoor van menselijke aanwezigheid.
Terwijl François Beaurin met zijn beelden van bioscopen op hun onzekere toekomst wijst, brengt Francis Meslet een eerbetoon aan plekken die al verlaten zijn. Beide fotografen maken tijdscapsules waarmee ze de duurzaamheid van kunst en kunsttempels ter discussie stellen.
Eerst voelt het wat ongemakkelijk, daarna wordt het intrigerend. Als ze uiteindelijk leeg en verlaten blijken te zijn, kunnen we hun schoonheid weer naar waarde schatten en voeling krijgen met de sfeer die er hing.
Meesterlijk vervallen
LAATSTE EXEMPLAREN
FRANCOIS BEAURAIN
François Beaurain uit Bordeaux heeft ontegensprekelijk een atypisch en veelzijdig profiel . Hij haalde zijn doctoraat scheikunde en ging zich daarna inzetten voor de strijd tegen klimaatveranderingen. In 2013 – na een wetenschappelijke carrière van tien jaar – maakte hij de overstap naar fotografie tijdens een verblijf in Liberia.
Al snel kreeg hij erkenning voor zijn baanbrekend werk rond bewegende gifs. Zijn werken waren te zien op prestigieuze tentoonstellingen in o.a. het Guggenheim (Bilbao), het LagosPhoto Festival (Nigeria), en het Rencontres de la photographie in Arles (Frankrijk). Vandaag woont en werkt François Beaurain in Rabat (Marokko). In 2021 bracht de fotograaf zijn eerste boek uit rond het miskend en bedreigd erfgoed van de bioscoopzalen in Marokko.
Bij François Beaurin is het verval al ingezet, voor onze hulpeloze ogen. Toch is de zeer rijke architectuur nog goed zichtbaar, als een op zichzelf staand gegeven dat de show zou kunnen stelen, maar verborgen zit achter gesloten deuren bij gebrek aan publiek.
‘De boodschap is eenvoudig, we bevinden ons op een kritiek punt in geschiedenis van bioscopen: het moment waarop de zalen zouden kunnen verdwijnen. We moeten ons bewust zijn van dat erfgoed, het beschermen en opwaarderen. We moeten de bioscoop opnieuw ervaren als een plek waar mensen samen een film komen bekijken.’
FRANCIS MESLET
Afgestudeerd in design aan de École des Beaux-Arts de Nancy in 1986, was Francis Meslet aan het begin van zijn carrière ontwerper, maar hij richtte zich al snel op de reclame toen hij als artistiek directeur in dienst trad bij verschillende reclamebureaus. Na 30 jaar lang het creatieve concept onderzocht te hebben en de foto’s in al zijn composities te hebben bestudeerd, is hij nu creatief directeur.
Francis Meslet heeft meerdere petten op; hij is met name een gerenommeerd fotograaf die niet aarzelt om in zijn vrije tijd over de wereld te zwerven, op zoek naar verlaten plekken, toevluchtsoorden waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan nadat de doortocht van de mens. Zo brengt hij boeiende en melancholische beelden mee van zijn reizen naar de andere kant van de wereld.
Prachtige theaters waar de opera-aria's nog in de lucht hangen, Marokkaanse bioscopen in Andalusische stijl of overblijfselen van weelderig art deco – allemaal kostbaar erfgoed dat dreigt te verdwijnen. Volgens Francis Meslet is het al te laat, dus kunnen we maar beter genieten van de show .
‘Het is bijzonder boeiend om locaties te betreden waar nog sporen van de bewoners terug te vinden zijn. Persoonlijke voorwerpen, meubels, resten van hun gewoonten en soms hun hele leven.’
Tuinzijde
LAATSTE EXEMPLAREN
