Presentation

De fotograaf Miguel Vallinas Prieto, geboren in 1971 in Medina del Campo in het noordwesten van Spanje, maakt al meer dan twintig jaar beelden voor industrie, televisie en reclame. Hij studeerde aan het EFTI in Madrid en woont nog altijd in de Spaanse hoofdstad. Naast zijn commerciële activiteiten legt Miguel Vallinas Prieto zich ook toe op persoonlijke kunstprojecten, die niet alleen te zien zijn in galerieën in Spanje, maar bijvoorbeeld ook op buitenlandse edities van de Affordable Art Fair. Zijn serie “Segunda Pieles” werd onlangs nog geëxposeerd in Londen en Hongkong en zijn werk wordt vaak gepubliceerd in gespecialiseerde tijdschriften zoals Vogue, Vanity Fair en The Guardian. Als volleerd kunstenaar laat hij zich inspireren door verschillende onderwerpen ‒ van hedendaagse architectuur over stedelijke landschappen tot portretten.
De Spaanse fotograaf Miguel Vallinas zorgt voor een eigenzinnige kijk op de wereld om ons heen. Zijn foto's lijken op het eerste gezicht sober, maar tonen zich behoorlijk verrassend, zelfs ronduit excentriek. Zijn herinterpretatie van het avondmaal met alledaagse voorwerpen doet het water in de mond lopen. Miguel Vallinas staat dan ook bekend om zijn droge humor.

Interview Miguel Vallinas

Waarom fotografie?
Miguel Vallinas : Ik heb altijd al een artistieke roeping gehad, ook al wist ik niet wat ik precies wilde doen. Al op jonge leeftijd hield ik van fotografie, schilderkunst, illustraties en film. Ik hou ook heel erg van muziek. Uiteindelijk heb ik gekozen voor fotografie, omdat ik het geduld niet had om mijn schilderijen af te werken. In de fotografie heb ik veel creatieve vrijheid en mijn werk is onmiddellijk beschikbaar.
Ik besloot fotograaf te worden toen ik 17 was en deze passie heeft de rest van mijn leven bepaald: mijn studie, mijn andere passies, mijn werk ... In het begin maakte het niet uit of mijn foto's goed waren, ik wilde ze altijd tonen. Dus exposeerde ik in cafés, bars, geïmproviseerde tentoonstellingszalen...
Daarna ben ik foto's beginnen maken voor meubelcatalogi, waardoor ik veel heb bijgeleerd. Ik maakte die foto's vanuit het niets, ik bedacht en creëerde alles: ruimtes, kamers, decoraties, vloeren, ramen, muren... Een paar jaar geleden heb ik het roer omgegooid, omdat ik als professioneel fotograaf niet genoeg tijd had voor mijn kunstfotografie. Ik heb het risico genomen om mij helemaal toe te leggen op mijn persoonlijke werk.

Uw inspiratie?
M.V. : Voor mijn persoonlijke werk heb ik mij altijd laten inspireren door de schilderkunst. In mijn laatste series verwijs ik bijvoorbeeld naar de surrealistische schilders, zoals Magritte, Salvador Dali, Marc Chagall, Yves Tanguy ...

Wat maakt uw foto's zo uniek?
M.V. : Mijn foto's zijn uniek omdat ze het resultaat zijn van de weg die ik ben ingeslagen. Ik kies de manier waarop ik mijn foto's neem niet, de inspiratie komt vanzelf.
Ik ben geen “veldfotograaf”, ik neem nooit een camera mee als ik erop uittrek. Ik observeer liever en bouw een beeld op in mijn hoofd. Pas daarna ga ik naar de studio met alles wat ik nodig heb en maak ik in alle rust de foto.
Als fotograaf ben ik geobsedeerd door de technische kant, het licht, de compositie...

In welke context is deze serie gemaakt?
M.V. : De serie “Supper (Soups)” verkent een fictieve wereld die ontstaat voor onze ogen en waarbij de focus ligt op alledaagse handelingen die neigen naar het abstracte ‒ de actie ontglipt ons en brengt ons elders.
Alle foto's uit deze serie zijn gemaakt vanuit hetzelfde concept dat altijd opnieuw terugkomt. De hele serie draait dus rond de essentiële elementen een soep, een bord en een lepel. Ik heb een subtiele omgeving ontworpen die de nadruk legt op het verhaal dat zich afspeelt in het soepbord.