Een zwart-witportret siert een muur op een heel eigen manier

Het huidige moment vastleggen om het te vereeuwigen ‒ dat is waar een portret in zwart-wit over gaat. Een monochrome foto laat zich inspireren door oude foto's om een bijna onzichtbare gezichtsuitdrukking vast te leggen, zo subtiel dat alleen een geoefende blik het in beeld kan brengen. Monochrome foto's, en dan vooral zwart-witportretten , zijn altijd al gebruikt als sierobject. Ze zijn dan ook ideaal voor een geslaagde interieurdecoratie. Het lichtspel ‒ soms donker, soms juist helder ‒ creëert verwachtingen bij de toeschouwer. Hij wordt geprikkeld om na te denken over de vele vragen die de blik van het onderwerp of de uitdrukking op een gezicht oproept. Het is dit mysterieuze gegeven dat het werk van Damien Dufresne zo populair maakt. Deze kunstenaar doet een beroep op de nieuwsgierigheid van de toeschouwer die ‒ tevergeefs ‒ alle grijze kleurnuances zal proberen zien. In het contrast tussen wit en zwart wordt gegoocheld met alle tinten grijs. Nicolas Guérin legt in zijn meesterwerken liever de nadruk op het onderwerp. De toeschouwer wordt geraakt door de emotie die het zwart-witportret via een close-up of enscenering uitstraalt. Een vurige blik, een gepassioneerde intensiteit, een uitdrukking van extase: deze kunstenaar brengt elke foto tot leven. Het zijn decoraties die een ietwat saaie muur zullen opfleuren. Het in beeld brengen van de routine van het dagelijkse leven of vaak onopgemerkte momenten ‒ dat is het geheime talent van Lee Jeffries . Hij richt zijn camera op onbekenden en daklozen en slaagt erin elke foto een eigen verhaal te laten vertellen. De uitdrukkingen van zijn onderwerpen zijn zo intens, dat het begrijpelijk is waarom de kunstenaar voor dit thema heeft gekozen. Een blik die normaal gezien leeg lijkt, maar die opeens interessant wordt in een zwart-witportret. Aan de muur of geplaatst op een vlak oppervlak geven al deze werken een ruimte extra diepgang.